रोज नवा अनुभव...

रोज ची सकाळ नव्या रुपानं उगवायला लागते आणि रटाळ असणारं जीवन  अचानक आवडायला लागतं

नेहमीचा रस्ता अन बस ची वाट पाहणं जेंव्हा नित्य नवा अनुभव वाटायला लागतो आणि ऑफिस चे काम facebooking  वाटायला लागतं 

तेंव्हा , 

आपण आपल्या  एकुलत्या एका आयुष्याला रेटायचं सोडून त्याला न्याय द्यायला सुरुवात करत असतो.

आणि आज चे क्षण जे उद्याच्या रंगीत आठवणी होऊ पहात आहेत ते आपण  alarm ला snooze करण्यात , सकाळी सकाळी कटकट करण्यात, bus , गर्दी, प्रवास, office ,  boss , manager , team ,colleagues , chair , desk , coffee ला शिव्या देण्यात घालवत होतो त्यांना जगायचा एक मोका आता देत आहोत. 

असे जगावेत  ते क्षण कि त्यांनीही म्हणावं ज्याच्याकड  गेलो होतो आयुष्य शिकवायला तोच मला शिकवून गेला  जीवन जगायला :)

सावल्या ...

सावल्यांमध्ये कधी-कधी मग तुझं चेहरा दिसतो ...मागे वळून बघितलं तर  तिथं  तू नसतो ...एक छोटीशी पायवाट वळणं-वळणं घेत एकटीच चाललेली असते ...खूप दूर नजर गेल्यावर तुझ्यापर्यंत नाही आपल्यापर्यंत पोहोचलेली दिसते ...कदाचित तुझ्या सावली पासून तुझ्या असण्यापर्यंत  जोडलेली ...आठवते मग वाट दुसरी आपल्या पायवाटेला फुटलेली ...अन तुझी साथ माझ्या हातातून सुटलेली ...खूप अंतर काटले मी आता एकटं-एकटं चालून ..आणि प्रत्येक पावलावर तुझे रूप सावल्यांमध्ये पाहून ...