सोनेरी किरणं दवात अलगद भिजतात
हळूच कुठंतरी मनामध्ये पैजण वाजतात
अन भरकटलेले शब्द फेर धरून नाचतात
गार गार जरा जरा पिंगणारा वारा
रिमझिम सरींसाठी आसुसलेली धरा
रानामध्ये मोर जेंव्हा एका सुरात गातात
तेंव्हा भरकटलेले शब्द फेर धरून नाचतात
ढगांच्या गर्दीतून वाट काढत विजा चमकतात
आणि काळा कुट्ट अंधार क्षणभर पळवून लावतात
अंगणामध्ये थेंब जेंव्हा तळ होऊन साचतात
भरकटलेले शब्द तेंव्हा फेर धरून नाचतात
भरकटलेले शब्द तेंव्हा फेर धरून नाचतात
ReplyDeletechhhan kavita aahe aawadali ...